Souveniers, Afscheid,Shaken!

Halloaa iedereen,

Het is alweer een week geleden dat ik iets geschreven heb. Dus wordt het hoogtijd om jullie weer op de hoogte te stellen!

Dinsdag(21feb):

Vandaag ging ik voor het eerst alleen met de Tuctuc naar Malindi Centrum. Ik zou daar Jopy treffen om samen een middagje souveniers te shoppen! We gingen eerst lekker een hapje eten bij Baobab en daarna naar de tourist souvenirs market.
Ik had niet echt honger, maar besloot toch maar wat te bestellen. We namen allebei spaghetti bolonaise.
Toen ik het bord voor mij kreeg, werd ik mij toch een partij misselijk en bezocht de wc.
Wat een goedkoop etentje zou moeten zijn, werd voor mij een duur etentje, want ik heb geen hap meer van het bord genomen.:p

Na de lunch gingen Jopy en ik opzoek naar Souveniers. Allemaal kleine winkeltjes met bijna overal hetzelfde. We moesten natuurlijk elke winkel in en kijken kijken kijken. Na een paar uur daar gelopen te hebben, hadden wij het wel gehad en gingen we weer terug naar huis.

Woensdag(22feb):

Vandaag is de laatste dag van Jopy hier. Zij gaat morgen nog een weekje naar haar oude vrijwilligersplek in Tika en daarna weer terug naar Nederland.
Zij wilde graag nog een kijkje nemen op de school waar al onze kinderen zitten. Leakna en ik gingen mee. We kwamen daar aan en keken onze ogen uit. Wat een gigantische school zeg!
Toevallig was het tentamenweek en zaten alle kinderen een tentamen te maken. We ontmoette de directeur en hij gaf ons een korte rondleiding door de school heen.
Als eerste mochten wij een kijkje nemen in de klas voor kinderen met een handicap. Sommige zijn doof, andere hebben autisme of een andere afwijking. De vrouw liet ons de net afgenomen tentamens van de kinderen zien. Ze proberen deze kinderen zo normaal mogelijk les te geven via gebarentaal.

De directeur vertelde ons dat er in sommige klassen wel 50 kinderen zitten op 1 juf. Dan heb je ook nog 3 of 4 klassen van hetzelfde niveau. Echt gekkenwerk! Hoe kunnen kinderen hier iets leren dacht ik gelijk. We mochten een kijkje nemen in de nursery klas. Daar zaten ongeveer 40 kinderen op de grond. Overal hingen papieren met plaatjes die amper nog zichtbaar waren.

Rond 10 uur was het pauze en kwamen alle kinderen naar buiten. Het was wel een heel leuk gezicht. Alle kinderen dragen allemaal hetzelfde uniform.
Sommige kinderen van het Heart Children's Home zagen ons en kwamen ons even gedag zeggen.
Na de pauze gingen wij terug naar huis.
In de middag hebben we lekker een filmpje gekeken.
Rond een uurtje of 4 kwamen de andere studenten langs om te kijken hoe wij hier eigenlijk leven, wat voor kinderen hier wonen etc.
Het was een super gezellige middag en wij hadden besloten om dat weekend een weekend naar hun toe te komen om te stappen en te snorkelen.

Jopy had een speciale maaltijd gemaakt voor Uncl Kenneth, Mama Lucy, Stephen en de twee aunties. Als bedankje voor de leuke tijd.
We hebben gezellig zitten kletsen en gelachen. We hebben besloten om dit elke week te doen. Elke keer is er iemand anders aan de beurt om te koken.
Na het eten nam Jopy afscheid van de kinderen. Sommige moesten huilen. Dat was wel heel zielig om te zien.

Donderdag(23feb):

Om half 6 ging de wekker. Leakna en ik gingen Jopy uitzwaaien! Zij vertrok met de bus om 6 uur naar Tika. Poee wat een vroegte. Het is wel gek om nu opeens zonder haar te zijn! 3 weken lang waren we met zijn drieen, nu ben ik opeens alleen nog maar met Leakna.
Als wij terug zijn, gaan wij met zijn alle een keertje uit eten!

De kamer van Jopy was nu vrij gekomen en dus verhuisde ik al mijn spullen naar haar kamer. Leakna en ik hebben nu beide ons eigen plekje.

Kenneth had de computer mee die ik gedoneerd heb aan de kinderen. Hij pakte hem uit, zodat ik hem kon zien. Het ziet er goed uit!
Ik heb met hem afgesproken dat ik vanaf volgende week computer lessen ga geven aan de kinderen hier. Zij weten helemaal niet hoe een computer werkt en het is goed voor hun toekomst.

Vrijdag(24feb):

Vandaag ging ik naar de bank toe om wat geld te pinnen. 2 kinderen uit het huis hebben schoolgeld nodig. Ik sponsor dat geld. In totaal voor 3 maanden 220 euro. Dat is echt helemaal niks vergeleken bij ons in Nederland.
Toen wij aankwamen bij de bank zat daar een bewaker met een geweer op schoot. Ik zij hem vriendelijk gedag en hij begon een heel verhaal tegen mij te lullen. Wat ik hier deed, hoelang ik hier bleef en uiteidelijk vroeg hij aan mij of ik zin had om volgende week een ritje op de motor met hem te maken. Haha ik moest hard lachen. Wat een gek jo! Ik ben benieuwd of hij mij nog herkent als ik de volgende keer naar de bank ga.
Rond half 6 kwamen Leakna en ik aan in Watamu. Heerlijk een weekendje bij de anderen. We gingen pizza eten en daarna onze voeten van de vloer gooien in de club Come Back.
Eerst was het nog een beetje rustig, maar al snel volgde er meer mensen op de dansvloer. De meest gekke danspasjes kwamen voorbij, maar we hadden een lol!
Er stond een man dicht bij ons te dansen en wij waren overtuigd dat hij homo was. Hoe hij zich gedraagde, wat voor kleding hij aanhad, de manier van dansen. Achteraf bleek hij gewoon een vriendin te hebben. Toen we dat zagen hadden we het niet meer.
Toen ik terug kwam zag ik dat ik wat bultjes op mijn lichaam had zitten. De bultjes jeukte een beetje, maar ik dacht dat het warmte bultjes waren van het dansen.

Zaterdag(25feb):

Vanochtend stond ik op met over mijn hele lichaam rode bultjes. Ik leek wel een rood met witte paddestoel! Ik vertrouwde het niet helemaal en belde Cocky. Zij vond het verstandig dat ik een bezoekje bracht aan het ziekenhuis en dus ging ik voor de zoveelste keer naar het ziekenhuis toe. Samen met Anna-Lieke en Ellen ging ik naar het Watamu ziekenhuis.
De dokter keek naar mijn armen en ik vertelde hem dat ik een antibiotca kuur had gehad en daar mee klaar was.
Hij vertelde mij dat het een allergische reactie was op de antibiotica en dat ik een injectie en creme nodig had. NIET WEER EEN INJECTIE!
Ik moest in de gang wachten totdat de zuster klaar was met Lunchen. De twee meiden gingen met mij mee naar binnen.
Daar zat ik weer te wachten totdat er een naald in mijn hand werd gestoken.
De zuster prikte de eerste keer niet helemaal goed. Ik voelde hoe de naald verschoven werd. Wat een heeeeeeeeeeeeeeeeerlijk gevoel!
Gelukkig werd ik niet heel ziek van deze injectie en kon ik gewoon gelijk naar het hotel terug. Ik kreeg een creme mee (15g) voor mijn hele lichaam die ik dag en nacht moest opsmeren. Haha wij keken elkaar aan en ik zij tegen de zuster dat ik nooit genoeg had voor mijn hele lichaam. Ik ben met de meiden naar apotheek gegaan om meer te halen.
Deze rood met witte paddestoel mag niet veel in de zon, goed schoonhouden etc. Daar ging mijn idee van heerlijk zwemmen. Toch ben ik snel in het water gedoken toen ik in het hotel aankwam. Overal was schaduw.
In de avond gingen wij een hapje eten in Come Back. Lekker stuk vlees met chips.
We hebben de rest van de avond gezellig zitten kletsen en spelletjes gedaan.

Zondag(26feb):

Vandaag zouden wij eigenlijk gaan snorkelen. Aangezien mijn huid nog steeds vuurrood was en ik niet in de zon mocht, ging dit plan niet door. We wilde wel wat gaan doen en besloten naar het Gede museum te gaan. Dit is een museum met oude ruines. Erg mooi om te zien.
We kregen een rondleiding van een gids.
Overal liepen kleine aapjes.
Na het bezoekje aan het Gede museum ging ik terug naar Malindi.

Toen ik daar aankwam en Mama Lucy en Kenneth mijn huid zagen schrokken ze zich dood. Ik vertelde hun wat er aan de hand was. Ik moet rustig aandoen en mijn huid de rust geven.
Ik zou eigenlijk morgen beginnen met de computer lessen maar Kenneth vond het een goed plan dat ik eerst maar is helemaal beter zou worden.
Ik had de afgelopen nachten ook niet veel geslapen, omdat ik elke keer zo'n jeuk had en ik niet mocht krabben! (Kans op infectie).

Maandag(27feb):

Vandaag heb ik de hele dag op bed gelegen. Ik was zo moe dat ik veel heb geslapen.
Leakna zorgt goed voor mij. Zij smeert mijn rug in en zorgt ervoor dat ik genoeg drink en eet. Ben heel blij met haar!

Dinsdag(28feb):

Gelukkig worden de rode plekken wat minder. De creme helpt goed en ik krijg mijn oude huid weer terug. Ik ben nog nooit zo blij geweest om mijn lelijke armen terug te zien:P.
Vandaag nog een beetje rustig aangedaan. In de schaduw een boek gelezen en zitten kletsen met Mama Lucy en Kenneth.
We hebben afgesproken dat ik morgen nog een rustig dagje heb en dan vanaf donderdag begin met Computer lessen.

Ik hoop dat dit de laatste keer is geweest dat ik een bezoek heb gebracht aan een ziekenhuis of iets!
Ik neem het wel heel letterlijk dat ik alles wil ontdekken hier in Kenia!;).

Nou mensen ik ga lekker eigen gemaakte aardappels eten met vlees!

Toedels