Watamu, Voetbal wedstrijd, ziekenhuis bezoekje
Door: Renee
Blijf op de hoogte en volg Renée
13 Februari 2012 | Kenia, Malindi
Dag lieve allemaal,
Hier weer een klein verslagje over wat ik deze week heb meegemaakt.
Zaterdag ben ik samen met Leakna en Jopy naar Watamu gegaan met de Matatu. Dat is een soort busje waar meerdere mensen inkunnen en kunnen uitstappen waar ze moeten uitstappen. Als je er uit wilt moet je met een muntje op het dak tikken en dan stopt het busje. Er is een soort van condecteur die het geld vraagt.
Om 10 uur gingen we weg en we kwamen rond half 11 aan in Watamu. Daar werden we opgehaald door Rens en Anna-Lieke. We gingen met hun naar het hotel en daar zaten Glenn en Ellen. Gezellig een dagje mijn zijn alle!
We gingen naar het strand toe. Onderweg naar het strand kwamen we allemaal kleine tentjes tegen (soort winkeltjes). Overal verkopen ze ook bijna hetzelfde. Oude schoenen, tassen, sjaals, schilderijen, souvenirs etc.
Wat was het zand WIT! Zo wit heb ik het nog nooit gezien! Alleen toen we daar aankwamen, bleek er bijna geen water te zijn. Dit is normaal. Voor 1 uur is de zee heel erg terug getrokken. We konden dus niet zwemmen.
Er kwamen twee Keniaanse mannen aan die ons wel een rondleiding wilde geven naar de eilanden toe (daar kon je nu komen omdat er geen water lag).
Dus daar gingen we dan. Op blote voeten blubber de blubber op weg naar de eilanden. Het was wel heel raar om ergens te lopen waar normaal alleen maar water is... Er waren wat zeedieren die ze aan ons lieten zien.
Het leek wel als of ik op Ameland was en aan het wadlopen was.
Na onze wadloop wandeling, gingen we wat drinken bij een hotel aan het strand. De cola kosten hier ook gelijk 3 keer zoveel als normaal. Je kon echt merken dat ze gefocust zijn op rijke toeristen/Italianen.
We besloten om even op het prachtige witte strand te gaan liggen. Daar lagen we dan. 7 van die mooie hollandse handdoeken met daarop 7 mooie blanke Nederlandse mensen! We lagen daar als enige op het strand. Het was wat bewolkt. Als de zon doorkwam was het ook goed heet!
Na twee uurtjes gingen we weer weg. We hadden allemaal wel honger gekregen. Op zoek naar een lekker eet tentje (pizzeria), kwamen we er achter dat we allemaal waren verbrand! Ook goed ook!!
Jammer genoeg was de pizzeria dicht en gingen we een paar honderd meter verder zitten om een lekkere hamburger met friet te eten.
Het duurde wat lang vorodat het eten er was, dus besloten we te gaan Youseffen.
Jaja ik heb iedereen hier aan een verslavng geholpen!:D
Rond 5 uur gingen we weer terug met de Matatu naar Malindi. Waar normaal 14 mensen inpassen, zaten er nu 21 mensen in. Ze douwen het busje gewoon zo vol mogelijk!
In de avond heb ik met Kenneth en Mama Lucy besproken over wat ik ga doen met het donatie geld. Zij willen graag een computer hebben voor in het weeshuis zodat de kinderen kunnen leren hoe ze met een computer om moeten gaan. Het is te duur om elk kind apart een computer cursus te geven op school, zo dit is een goede oplossing. Nieuwe studieboeken kopen voor een meisje in het huis en andere kinderen ondersteunen in hun schoolgeld! Hopelijk gaat dit allemaal lukken.
Zondag:
We zouden vandaag met alle kinderen naar het strand gaan, alleen had ik zo erg last van mijn verbrandingen (ik leek wel een doorgekookte kreeft van voor nqar achter), dat ik beter maar binnen kon blijven en de verleiding om te gaan zwemmen moest overslaan! Gelukkig had ik wat dvd'tjes meegenomen van thuis en dus zat ik daar heerlijk in de schaduw een filmpje te kijken!
In de avond gingen wij samen met Kenneth, Stephen en de vaste tuctuc driver Okoth naar een plaatselijk cafe in Malindi om de African cup finale te kijken. Zambia - Ivoorkust.
Wat geweldig om een keer mee te maken! Al die kenianen werden helemaal gek en waren door het dolle.
Na 90 min gespeeld te hebben, 30 min verlening en penalties (7-6) won Zambia! Wat een lange wedstrijd zeg!
Nu wat minder leuk nieuws:
Sinds een paar dagen heb ik een paar bulten in mijn nek. Het begon met 1tje onder mijn haar. Ik dacht dat het een muggensteek was (wordt helemaal lek geprikt hier) en hechten er dus niet zoveel waarden aan. Totdat ik van de week nog een ander bultje voelde naast mijn linker oor. Ik begon het niet helemaal te vertrouwen en ging in mijn nek voelen. Daar voelde ik nog 2 anderen. Ik vroeg aan de meiden of zij hier ook last van hadden, maar dat was niet zo. Ik vroeg aan de vrouwen in het weeshuis of zij wilde voelen en mij konden vertellen wat het was. Zij wisten het ook niet.
Ik had het ook Kenneth vertelt en gezegd dat ik het niet helemaal vertrouwde.
Na de voetbal wedstrijd gingen we nog even langs het ziekenhuis om die bulten door een dokter te laten bekijken. Daar zaten we dan om half 3 'snachts in een onbekend ziekenhuis in een ander land te wachten tot we bij de dokter mochten komen. Hij voelde wat aan de bulten en zij tegen mij dat ik morgen moest terug komen voor een bloed test! AAAAAAAAAAAAA Dacht ik bij mezelf. HELP!
Hij dacht dat het lymfe noten waren die opzetten als er een infectie in je lichaam zat.
Dus de volgende dag (vandaag) dus ging ik weer samen met Jopy, Leakna en nu mama Lucy naar het ziekenhuis voor een bloed test en de uitslag.
Ik was een beetje van slag! Waarom heb ik dit nu in een ander en vreemd land. Ik haat naalden en dan ook nog niet weten wat ik heb! Op dat moment wilde ik zo graag naar huis, naar mijn eigen dokter en mijn eigen ziekenhuis!
Na even gewacht te hebben mocht ik naar binnen om wat bloed af te nemen! Ik had mijn eigen naalden meegenomen (waar je eigen EHBO doos niet goed voor is), maar dat was niet nodig! Ze hadden ook hier steriele naalden. De man tapte wat bloed af (Eerste keer ooit bloed prikken in een ander land in een vreemd ziekenhuis!:O) en ik moest 10 minuten wachten tot dat de uitslag er was.
Na 10 minuten wachten kwam de man terug met een papiertje met allemaal gegevens. Ik snapte er de ballen van, maar de dokter zou het wel verder uitleggen. Ook stond er op het papiertje dat ik geen malaria had, dus dat was al een opluchting!
De dokter vertelde mij dat ik inderdaad een infectie in mijn lichaam heb en mijn lichaam vecht daar nu tegen. Vandaar dat ik die bulten kreeg in mijn nek. Als goed is is de infectie nu bijna weg en met een paar dagen aspirine slikken moeten de bulten ook weg gaan!
Hopelijk voel ik mij dan ook wat beter!
Ik ben nu wel meer gerustgesteld omdat ik weet wat ik heb..
Vanmiddag lekker gelunched met mama Lucy en de 2 meiden als afsluiting van het gestress!
Zo weer lekker met de kinderen zijn en vannacht hopelijk beter slapen!
Deze week gaan we op bezoek bij de scholen en andere weeshuizen!
Mensen maak je niet te druk om mij! Het gaat al een stuk beter met mij en over een paar dagen ben ik helemaal infectie en bult loosssss!;).
dikke kus
Hier weer een klein verslagje over wat ik deze week heb meegemaakt.
Zaterdag ben ik samen met Leakna en Jopy naar Watamu gegaan met de Matatu. Dat is een soort busje waar meerdere mensen inkunnen en kunnen uitstappen waar ze moeten uitstappen. Als je er uit wilt moet je met een muntje op het dak tikken en dan stopt het busje. Er is een soort van condecteur die het geld vraagt.
Om 10 uur gingen we weg en we kwamen rond half 11 aan in Watamu. Daar werden we opgehaald door Rens en Anna-Lieke. We gingen met hun naar het hotel en daar zaten Glenn en Ellen. Gezellig een dagje mijn zijn alle!
We gingen naar het strand toe. Onderweg naar het strand kwamen we allemaal kleine tentjes tegen (soort winkeltjes). Overal verkopen ze ook bijna hetzelfde. Oude schoenen, tassen, sjaals, schilderijen, souvenirs etc.
Wat was het zand WIT! Zo wit heb ik het nog nooit gezien! Alleen toen we daar aankwamen, bleek er bijna geen water te zijn. Dit is normaal. Voor 1 uur is de zee heel erg terug getrokken. We konden dus niet zwemmen.
Er kwamen twee Keniaanse mannen aan die ons wel een rondleiding wilde geven naar de eilanden toe (daar kon je nu komen omdat er geen water lag).
Dus daar gingen we dan. Op blote voeten blubber de blubber op weg naar de eilanden. Het was wel heel raar om ergens te lopen waar normaal alleen maar water is... Er waren wat zeedieren die ze aan ons lieten zien.
Het leek wel als of ik op Ameland was en aan het wadlopen was.
Na onze wadloop wandeling, gingen we wat drinken bij een hotel aan het strand. De cola kosten hier ook gelijk 3 keer zoveel als normaal. Je kon echt merken dat ze gefocust zijn op rijke toeristen/Italianen.
We besloten om even op het prachtige witte strand te gaan liggen. Daar lagen we dan. 7 van die mooie hollandse handdoeken met daarop 7 mooie blanke Nederlandse mensen! We lagen daar als enige op het strand. Het was wat bewolkt. Als de zon doorkwam was het ook goed heet!
Na twee uurtjes gingen we weer weg. We hadden allemaal wel honger gekregen. Op zoek naar een lekker eet tentje (pizzeria), kwamen we er achter dat we allemaal waren verbrand! Ook goed ook!!
Jammer genoeg was de pizzeria dicht en gingen we een paar honderd meter verder zitten om een lekkere hamburger met friet te eten.
Het duurde wat lang vorodat het eten er was, dus besloten we te gaan Youseffen.
Jaja ik heb iedereen hier aan een verslavng geholpen!:D
Rond 5 uur gingen we weer terug met de Matatu naar Malindi. Waar normaal 14 mensen inpassen, zaten er nu 21 mensen in. Ze douwen het busje gewoon zo vol mogelijk!
In de avond heb ik met Kenneth en Mama Lucy besproken over wat ik ga doen met het donatie geld. Zij willen graag een computer hebben voor in het weeshuis zodat de kinderen kunnen leren hoe ze met een computer om moeten gaan. Het is te duur om elk kind apart een computer cursus te geven op school, zo dit is een goede oplossing. Nieuwe studieboeken kopen voor een meisje in het huis en andere kinderen ondersteunen in hun schoolgeld! Hopelijk gaat dit allemaal lukken.
Zondag:
We zouden vandaag met alle kinderen naar het strand gaan, alleen had ik zo erg last van mijn verbrandingen (ik leek wel een doorgekookte kreeft van voor nqar achter), dat ik beter maar binnen kon blijven en de verleiding om te gaan zwemmen moest overslaan! Gelukkig had ik wat dvd'tjes meegenomen van thuis en dus zat ik daar heerlijk in de schaduw een filmpje te kijken!
In de avond gingen wij samen met Kenneth, Stephen en de vaste tuctuc driver Okoth naar een plaatselijk cafe in Malindi om de African cup finale te kijken. Zambia - Ivoorkust.
Wat geweldig om een keer mee te maken! Al die kenianen werden helemaal gek en waren door het dolle.
Na 90 min gespeeld te hebben, 30 min verlening en penalties (7-6) won Zambia! Wat een lange wedstrijd zeg!
Nu wat minder leuk nieuws:
Sinds een paar dagen heb ik een paar bulten in mijn nek. Het begon met 1tje onder mijn haar. Ik dacht dat het een muggensteek was (wordt helemaal lek geprikt hier) en hechten er dus niet zoveel waarden aan. Totdat ik van de week nog een ander bultje voelde naast mijn linker oor. Ik begon het niet helemaal te vertrouwen en ging in mijn nek voelen. Daar voelde ik nog 2 anderen. Ik vroeg aan de meiden of zij hier ook last van hadden, maar dat was niet zo. Ik vroeg aan de vrouwen in het weeshuis of zij wilde voelen en mij konden vertellen wat het was. Zij wisten het ook niet.
Ik had het ook Kenneth vertelt en gezegd dat ik het niet helemaal vertrouwde.
Na de voetbal wedstrijd gingen we nog even langs het ziekenhuis om die bulten door een dokter te laten bekijken. Daar zaten we dan om half 3 'snachts in een onbekend ziekenhuis in een ander land te wachten tot we bij de dokter mochten komen. Hij voelde wat aan de bulten en zij tegen mij dat ik morgen moest terug komen voor een bloed test! AAAAAAAAAAAAA Dacht ik bij mezelf. HELP!
Hij dacht dat het lymfe noten waren die opzetten als er een infectie in je lichaam zat.
Dus de volgende dag (vandaag) dus ging ik weer samen met Jopy, Leakna en nu mama Lucy naar het ziekenhuis voor een bloed test en de uitslag.
Ik was een beetje van slag! Waarom heb ik dit nu in een ander en vreemd land. Ik haat naalden en dan ook nog niet weten wat ik heb! Op dat moment wilde ik zo graag naar huis, naar mijn eigen dokter en mijn eigen ziekenhuis!
Na even gewacht te hebben mocht ik naar binnen om wat bloed af te nemen! Ik had mijn eigen naalden meegenomen (waar je eigen EHBO doos niet goed voor is), maar dat was niet nodig! Ze hadden ook hier steriele naalden. De man tapte wat bloed af (Eerste keer ooit bloed prikken in een ander land in een vreemd ziekenhuis!:O) en ik moest 10 minuten wachten tot dat de uitslag er was.
Na 10 minuten wachten kwam de man terug met een papiertje met allemaal gegevens. Ik snapte er de ballen van, maar de dokter zou het wel verder uitleggen. Ook stond er op het papiertje dat ik geen malaria had, dus dat was al een opluchting!
De dokter vertelde mij dat ik inderdaad een infectie in mijn lichaam heb en mijn lichaam vecht daar nu tegen. Vandaar dat ik die bulten kreeg in mijn nek. Als goed is is de infectie nu bijna weg en met een paar dagen aspirine slikken moeten de bulten ook weg gaan!
Hopelijk voel ik mij dan ook wat beter!
Ik ben nu wel meer gerustgesteld omdat ik weet wat ik heb..
Vanmiddag lekker gelunched met mama Lucy en de 2 meiden als afsluiting van het gestress!
Zo weer lekker met de kinderen zijn en vannacht hopelijk beter slapen!
Deze week gaan we op bezoek bij de scholen en andere weeshuizen!
Mensen maak je niet te druk om mij! Het gaat al een stuk beter met mij en over een paar dagen ben ik helemaal infectie en bult loosssss!;).
dikke kus
-
13 Februari 2012 - 15:30
Else:
Dat is even schrikken zeg. Gelukkig ben je goed geholpen daar en zal het leed waarschijnlijk achter de rug zijn. Wat mis je dan een vertrouwde dokter en ziekenhuis. Je hebt het allemaal goed opgelost en ik vind dat je het knap doet daar. Ik heb ook de foto's bekeken op Facebook en je straalt helemaal.
Renée sterkte met je infectie en de bulten, maar die zijn misschien al weg als je dit leest.
Lieve groeten
Evert en Else -
13 Februari 2012 - 15:45
Claudia:
Dat lijkt mij ook niets: zo'n ziekenhuis in een ver buitenland. Hopelijk verdwijnen de bulten snel en voel je je snel weer beter.
En wel smeren, hé, als je in de zon gaat liggen.
Groetjes uit Tiel ... -
13 Februari 2012 - 17:32
Mama :
Hoi Lieverd,
Kom net thuis van mijn werk en lees je verslag. Dat bedoelde je zeker in je mail: schrik niet van het ziekenhuisbezoek!!
Natuurlijk schrik ik wel! Ik ben je moeder!!!Maar je hebt heel goed gehandeld. Hou het in de gaten!
Ik stuur je nu een mail!
xxx mama -
13 Februari 2012 - 18:33
Bianca:
Hoi Lieverd,
geen gekke dingen doen he daar.
Goed dat je zelf je naalden bij je had.
Echt iets voor jou weer.Nou maar hopen dat het snel weg trekt.
En jij weet als geen ander dat je je goed moet insmeren miepie, vooral met jou huid.
Nou voortaan beter opletten.
Dat witte strand klinkt wel geweldig
Dikke kus van ons vieren xxxxxxxx -
14 Februari 2012 - 17:45
Fam Van Ellen:
Renee pas goed op jezelf.
Hopen dat het snel wegtrekt
Verder nog veel plezier daar en wat is het leuk om al jullie verhalen te lezen!
Groetjes -
15 Februari 2012 - 18:36
Oma En Opa:
Lieve Renee,
We hebben op dit moment geen internet in Spanje, dus we bellen steeds met mama. Zij mailt dit namens ons!!
We zijn wel geschrokken van je ziekenhuisbezoek! Pas goed op jezelf.
Neem voldoende rust en eet lekker fruit!
Het komt vast allemaal goed!
Dikke kus van ons allebei!!!!! -
17 Februari 2012 - 09:27
KWIC Nel:
Weer een leuk verslag maar nu met een vervelend ziekenhuisbezoek aan het eind. Hoop dat die infectie snel verdwijnt. Fijn om te horen dat je goed geholpen bent. Sterkte. -
19 Februari 2012 - 12:19
Mary:
Hoi Renee wat vervelend voor je word gauw beter. wat een belevernis kenia
wat leuk om voor deze kinderen te zorgen je ben nu echt dicht bij op tv is het toch verweg heel bijzonder.
veel beterschap gewenst .
Mary,Peter en Stephan -
20 Februari 2012 - 11:04
Jaimy:
Hi meid!
Ppff.. Wat een gedoe allemaal. Hoorde van je paps en mams zaterdag dat het nog niet helemaal opschiet. Zit je echt op te wachten van die vreemde bulten in een vreemd land :S.
Super leuk om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Wat een berg ervaring zal je opdoen!
Tess ving net wat op en zei 'Tess Renée zoeken', met het zien van je foto was ze al tevreden :). Met Bo gaat het ook prima, die groeit in een maand 1 cm in de lengte en 7 ons in de breedte.
Lekker genieten daar..
xx Jaimy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
